បិដកភាគ ៦៦

ព្រះត្រៃបិដក
ភាគ ៦៦

មាតិកា

ឈ្មោះ ទំព័រ
សុត្តន្តបិដក

ខុទ្ទកនិកាយ មហានិទ្ទេស

តតិយភាគ

តុវដកសុត្តនិទ្ទេសទី ១៤
បុច្ឆា (ការសួរ ៣ យ៉ាង) ១
វិវេក (ការស្ងាត់) ៣ យ៉ាង ៥
សន្តិបទ (បទស្ងប់រម្ងាប់) ៧
ធម្មក្ខន្ធ មានសីលក្ខន្ធជាដើម ៨
មូលនៃតណ្ហាបបញ្ចសង្ខា ១១
មូលនៃទិដ្ឋិបបញ្ចសង្ខា ១១
សិក្ខា ៣ ១៦
ឧស្សទៈ (ការប៉ោងឡើង) ៧ ២៨
ព្រះមានចក្ខុបើកហើយដោយចក្ខុ ៥ ៣០
ក្នុងមំសចក្ខុមានសម្បុរ ៥ ៣០
ងងឹតប្រកបដោយអង្គ ៤ ៣១
បុគ្គលជារាគចរិតជាដើម ៣៩
អន្តរាយ ២ ប្រការ ៤១
ធម៌ ៣ ជាមន្ទិលខាងក្នុង ៤៥
បុគ្គលឡេះឡោះដោយភ្នែក ៥០
តិរច្ឆានកថា (គាមកថា) ៣២ ៥៤
រដមានរសមើមជាដើម ៥៤
សេចក្តីប្រកាន់ ២ យ៉ាង ៥៦
ភិក្ខុដែលផស្សៈគឺរោគប៉ះពាល់ហើយ ៥៧
ភោជនមានបាយជាដើម ៦១
បានៈ (ទឹក) ៨ យ៉ាង ៦១
បានៈ (ទឹក) ៨ យ៉ាងដទៃទៀត ៦១
បង្អែម មានបង្អែមដែលធ្វើពីម្សៅ ជាដើម ៦១
ចីវរ ៦ យ៉ាង ៦១
សន្និធិ មានអន្នសន្និធិជាដើម ៦៣
ភិក្ខុមានឈាន ៦៤
ភិក្ខុរពឹសដោយជើង ៦៥
សម្ផប្បលាបៈ មានរាជកថា ជាដើម ៦៦
កុក្កុច្ចៈដោយហេតុ ២ យ៉ាង ៦៨
អាសនៈនឹងសយនៈ ៧១
ការគប់រកនូវការភ្ញាក់រលឹក ៧៣
ភិក្ខុមានអាតាបៈ ៧៣
ការបិទបាំងទោសខ្លួន ៧៤
ការលេង ២ ប្រការ ៧៥
មេថុនធម៌ ៧៦
ការស្អិតស្អាង ២ យ៉ាង ៧៧
ការប្រកបអំពើធ្មប់ ៧៩
ការទាយសុបិន ៧៩
ការទាយលក្ខណៈ ៨០
ការទាយនក្ខត្តឫក្ស ៨០
ការទាយសម្រែកម្រឹគ ៨១
ការមិនតាំងនៅនៃគភ៌ដោយហេតុ ២ ៨១
ការបង្កពាក្យញុះញង់ដោយហេតុ ២ ៨៦
កិលេសជាគ្រឿងធ្វើឲ្យគេតិះដៀល ៨៩
ការរាក់ទាក់ ៩២
វាចាកៀរគរ ៩៦
អំពើឃ្នើសឃ្នង ៣ យ៉ាង ៩៨
ពាក្យផ្ទញ់ផ្ទាល់ ១០៥
ការពោលពាក្យកុហក ១០៦
ភាពនៃជនអ្នកអួត ១០៧
ការមិនធ្វេស ក្នុងជិនសាសនា ១១៥
អត្តទណ្ឌសូត្រ ទី ១៥
អាជ្ញា ៣ យ៉ាង ១២១
ភ័យ ២ យ៉ាង ១២១
មហានរក ១២៦
ការសម្តែងនូវសំវេគធម៌ ១២៩
ការញាប់ញ័រ នៃពពួកសត្វ ១៣០
ពួកសត្វឈ្លោះគ្នា ១៣៣
លោកមិនមានខ្លឹមដោយជុំវិញ ១៣៥
សង្ខារក្នុងទិសទាំងពួងញាប់ញ័រ ១៣៧
សរ ៧ យ៉ាង ១៤១
ជនដែលសរមុតហើយរមែងស្ទុះទៅផ្សេង ៗ ១៤៣
កាម ២ យ៉ាង ១៥៩
សិក្ខា ៣ យ៉ាង ១៥៩
ក្រោធកើតដោយអាការៈ ១០ យ៉ាង ១៦៣
មិនគប្បីនៅរួមដោយសេចក្តីប្រមាទ ១៦៥
មិនគប្បីឋិតនៅក្នុងការមើលងាយ ១៦៦
គប្បីគេចចេញចាកពាក្យកុហក ១៦៩
មិនគប្បីធ្វើនូវស្នេហាក្នុងរូប ១៧០
គប្បីកំណត់ដឹងនូវមានះ ១៧០
បរិញ្ញា (ការកំណត់ដឹង) ៣ យ៉ាង ១៧២
គប្បីវៀរស្រឡះចាកសាហសាចរិយា ១៧៣
មិនគប្បីត្រេកអរចំពោះបុរាណក្ខន្ធ ១៧៤
មិនគប្បីធ្វើនូវសេចក្តីគាប់ចិត្តក្នុងនវក្ខន្ធ ១៧៥
មិនគប្បីសោកចំពោះវត្ថុដែលកំពុងវិនាស ១៧៥
មិនគប្បីអាស្រ័យនូវសភាវៈជាគ្រឿងទាញមក ១៧៦
កាមជាភក់ ដែលឆ្លងបានដោយក្រ ១៧៩
មុនិ មិនឃ្លាតចាកសច្ចៈ ១៧៩
ព្រាហ្មណ៍ឋិតនៅលើទីទួល ១៨០
មុនិ លះបង់វត្ថុទាំងពួង ១៨០
និស្ស័យ ២ យ៉ាង ១៨៣
គ្រឿងចំពាក់ ៧ យ៉ាង ១៨៥
កង្វល់មានរាគៈជាដើម ១៨៩
លោកសូន្យ ២០០
បុគ្គលមិនកំណាញ់មិនប្រាថ្នា ២០២
តណ្ហាជាគេធៈ (សេចក្តីប្រាថ្នា) ២០៣
តណ្ហាជាឯជា ( សេចក្តីញាប់ញ័រ) ២០៤
អភិសង្ខារ ហៅថាវិយារម្ភៈ (ការផ្តើមផ្សេង ៗ ) ២០៤
ញាណជាមោនៈ ២០៩
សេចក្តីកំណាញ់ ជាគាហៈ (ការប្រកាន់) ២១០
សារីបុត្តសុត្តនិទ្ទេស ទី ១៦
ព្រះសាស្តាមានព្រះសូរសៀងពិរោះ ២១៣
ព្រះមានព្រះភាគជាអ្នកនាំពួក ២១៤
ព្រះមានព្រះភាគចុះចាកតុសិតមកកាន់ពួក ២១៥
ពួកព្រះអរហន្តជាតុសិត ២១៥
ព្រះពុទ្ធទ្រង់មានចក្ខុ ទ្រង់ប្រាកដ ២១៧
ព្រះពុទ្ធទ្រង់មានចក្ខុដោយចក្ខុ ៥ ២២០
ងងឹតប្រកបដោយអង្គ ៤ ២២១
ព្រះមានព្រះភាគជាបុគ្គលឯកដោយចំណែកបព្វជ្ជា ២៣១
ព្រះមានព្រះភាគជាបុគ្គលឯក ដោយមិនមានបុគ្គលជា (គម្រប់ពីរ) ២៣២
ព្រះមានព្រះភាគ ជាបុគ្គលឯកដោយទ្រង់លះបង់តណ្ហា ២៣៣
ព្រះមានព្រះភាគ ជាបុគ្គលឯក ព្រោះប្រាសចាករាគៈ ដោយដាច់ខាត ២៣៤
ព្រះមានព្រះភាគ ជាបុគ្គលឯក ព្រោះទៅកាន់ផ្លូវតែមួយព្រះអង្គឯង ២៣៤
ព្រះមានព្រះភាគ ជាបុគ្គលឯក ព្រោះត្រាស់ដឹងសម្ពោធិញ្ញាណ ២៣៥
ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ត្រេកអរតែមួយព្រះអង្គឯង ២៣៦
ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់នាមថាពុទ្ធៈដោយអត្ថដូចម្តេច ២៣៧
និស្ស័យ ២ យ៉ាង ២៣៩
ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់នឹងធឹងដោយអាការៈ ៥ យ៉ាង ២៤១
កុហនវត្ថុ ៣ យ៉ាង ២៤៦
សេចក្តីអន្តរាយ ២ យ៉ាង ២៥៩
ធម៌ ៣ យ៉ាងជាមន្ទិលខាងក្នុង ២៦៣
សេចក្តីបរិសុទ្ធនៃវាចា ២៦៧
គោចរនឹងអគោចរ ២៦៩
សេចក្តីបរិសុទ្ធនៃសីលនឹងវត្ត ២៧៤
ធុតង្គ ៨ យ៉ាង ២៧៥
ការនៅសប្បាយ ២៨៣
ព្រះនាមថាព្រះមានព្រះភាគដោយអត្ថដូចម្តេច ២៨៣
ទីដេកទីអង្គុយដ៏ស្ងាត់ ២៨៦
ធម៌ដ៏សមគួរដល់ការត្រាស់ដឹង ២៨៧
ទីបំផុតជុំវិញ ៤ យ៉ាង ២៨៩
ត្រជាក់នឹងក្តៅដោយហេតុ ២ យ៉ាង ២៩៦
ការព្យាយាមប្រឹងប្រែង ២៩៨
អវិជ្ជាជាមូលនៃសេចក្តីក្រោធ ៣០៣
សភាវៈជាទីស្រឡាញ់ ២ យ៉ាង ៣០៤
ឈ្មោះថាសេក្ខៈព្រោះហេតុអ្វី ៣១០
ដឹងប្រមាណដោយហេតុ ២ យ៉ាង ៣១៥
ភិក្ខុមានសេចក្តីសន្តោស ៣១៧
អ្នកប្រកបរឿយ ៗ ក្នុងឈាន ៣២៥
អ្នកភ្ញាក់រលឹកច្រើន ៣២៥
កុក្កុច្ចៈដោយហេតុ ២ យ៉ាង ៣២៧
កម្រិត ២ យ៉ាង ៣៣២
ភិក្ខុមានស្មារតីមានចិត្តផុតស្រឡះ ៣៣៨
គប្បីកម្ចាត់បង់នូវងងឹត ៣៤១